"Quando odo il tuo nome, o Armenia" di Hamo Sahyan

il poeta Hamo Sahyan

Հայաստան ասելիս

Հայաստան ասելիս այտերս այրվում են,
Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալվում են,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս շրթունքս ճաքում է,
Հայաստան ասելիս հասակս ծաղկում է,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս աչքերս լցվում են,
Հայաստան ասելիս թևերս բացվում են,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս աշխարհը իմ տունն է,
Հայաստան ասելիս էլ մահը ո՞ւմ շունն է…
Կմնամ, կլինեմ այսպես:

Hayastan aselis

Hayastan aselis ayters ayrvum en,
Hayastan aselis tsnkners tsalvum en,
Ch’gitem inch’u e aydpes!

Hayastan aselis shrt’unk’s chak’um e,
Hayastan aselis hasaks tsaghkum e,
Ch’gitem inch’u e aydpes!

Hayastan aselis ach’k’ers lts’vum en,
Hayastan aselis t’evers bats’vum en,
Ch’gitem inch’u e aydpes!

Hayastan aselis ashkharhy im tunn e,
Hayastan aselis el mahy vo' wm shunn e…
Kmnam, klinem ayspes.

traduzione di Carlo Coppola

Quando odo il tuo nome, o Armenia, il mio viso s'avvampa,

Quando odo il tuo nome, o Armenia, le mie ginocchia si piegano,

- Non so perché -

Quando odo il tuo nome, o Armenia, le mie labbra tremano,

Quando odo il tuo nome, o Armenia, la mia statura si innalza,

- Non so perché -

Quando odo il tuo nome, o Armenia, i miei occhi si riempiono,

Quando odo il tuo nome, o Armenia, le mie braccia si spalancano,

- Non so perché -

Quando odo il tuo nome, o Armenia, il mondo tutto si fa casa mia,

E cosa mai potrà farmi la morte?

- Resterò, sarò così -