Ցայգերգ / Neve di Hrand Nazariantz

Ձըմեռ գիշեր։ Կ՛ունկընդրեմ
Վայրագ հովի մըռունչին.
Յորձանքներով թափառիկ
Ճերմակ ձիւներն կը թռչին։

Մեռելութի՜ւն ամէն տեղ,
Անհուն պատանք մը ձիւնի.
Այդ պատանքէն վաղը նոր
Պիտի գարո՜ւնը ծընի։

Հոգիիս մէջ տխրամած՝
Ձիւն կը տեղայ ցընորուն,
Այլ այդ ձիւնէն վերջ, բաբէ՜,
Ո՛չ ծաղիկ կայ, ո՛չ գարուն։

NEVE

nella traduzione di Enrico Cardile

Nevica nella notte, e il vento scuote
Gli abissi inesplorati:
o quanta bianca purità di cielo
Sulla tenebra immensa!

E' bianco [bacio] e bianca la finestra
nevica noia e morte:
giova sperar da queste bianche coltri
la bella Primavera?

Fiocca altra neve all'anima, una nova
triste senza candore,
e sul suo gelo che giammai dilegua
non spunterà alcun fiore.